Dom wzniesiony dla rodziny Wernerów w latach 1913-1914, zaprojektowany wg wskazówek prof. Wacława Wernera. WyposaŜony był w najnowsze wówczas urządzenia techniczne: własny wodociąg z pompą w piwnicy, centralne ogrzewanie na koks, instalację kanalizacyjną (szambo) oraz (na przyszłość) ułożno w ścianach rurki do instalacji elektrycznej. Po śmierci małżonki Zofii z Schuchów, Werner w 1918 r. przeniósł się do Warszawy i w 1920 r. udostępnił parter willi na potrzeby szkoły powszechnej w Brwinowie. Szkoła korzystała z budynku do 1930 r. Dom przeszedł gruntowny remont po 1935 r., pod kierunkiem T. Michotka. Przez okres II wojny światowej prof. Wacław Werner ukrywał we wmurowanej cegle ołowiowej preparat radowy, własność Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, o czym informuje tablica na fasadzie budynku.
Willa zamieszkała jest przez rodzinę Wernerów do dziś.